02.

Kazimiera Iłłakowiczówna "Licho".

Nie trzeba mnie wyganiać, nie trzeba mnie odpychać! 

Obejmę jabłoń za szyję, zacznę z jabłonią usychać, 

zapłaczę nad agrestem, przejdę się malinami, 

będą skurczone liście, jagody z czarnymi plamami. 

Nie trzeba mnie wyganiać! Szparagi wyginą suche, 

do grząd cienistych truskawek namówię ciotkę ropuchę. 

W stajni rozplotę włosy, zakręcę znów do góry, 

i przyjdą z ziem indyjskich olbrzymie rogate szczury.

Trzeba mnie wziąć do domu, przy stole dębowym posadzić, 

trzeba mnie długo pieścić, po zimnych stopach gładzić, 

a kiedy sen mnie zmoże albo zaleję się łzami 

- długo po czole miedzianym ciepłymi wodzić ustami.